GABEZIA EDO UGARITASUNA.
Beharren edertasuna
Bi dimentsio hautematen ditut Komunikazio Ez Bortitzean: kontzeptuzkoa (4 urratsak: gertaerak, sentimenduak, beharrak eta eskaera) eta espirituala (kontzientzia, intentzionalitatea). Azken hori zimendua da, oinarria, zeren eta, kontzientziarik gabe, prozesua mekanikoki egin baitaiteke, hutsa eta urruna dirudien zerbait da. Askotan hitz perfektuak erabili ditugu, baina kontzeptu horien energia da azkenean komunikatzen duguna.
Beharrei eman ohi diegun esanahia gabeziarekin, faltarekin, ahuleziarekin, pobreziarekin… lotuta egon ohi da, eta horregatik kosta egiten zaigu geure beharrak aitortzea. Sentitzen dut, halaber, premiak identifikatzea eta adieraztea gaizki dagoen zerbaitetik, falta den zerbaitetik, deskonexioa eragin dezakeela, beste pertsonak erreakzionatu, defentsiban jarri edo eraso egiten baitu.
Asko poztu ninduen Robert González, CNVko prestatzailea, “beharren edertasuna” terminoa erabiltzen entzun nuen lehen aldian. Beharrak bizi-motorra dira. Behar bat zaintzeko ahalegina besterik ez dugu egiten. Higidurari, bizitzaren indarrari erreparatzen diogunean, adibidez, animaliengan eta landareengan, energia hori zerbaitetara iritsi nahian ikusten dugu, loratzeko, hazteko bizitza gehiagoren bila. Bizitzaren adierazpen orok mugitzen den bizi-indarra du. Giza maiztasunari begiratuz gero, bizi-indar hori beharrak dira, batzuek eusten digutenak (janaria, berokia, ura…) eta beste batzuek aberasten laguntzen digutenak (babesa, atsedena, bakea, ekarpena, komunitatea…).
Edertasun bat dago, osotasun bat premia bakoitzean, aseak izan ala ez. Bi gai interesgarri horri buruz hausnartzeko: Egon al naiteke pozik ez egotearen deserosotasunarekin? Eta egia al da ez duzula asetuta? Ase gabe dagoela edo modu jakin batean egon beharko lukeela sinestea da deserosotasunean, gatazkan egotera bultzatzen nauena. Beharrarekin konektatzeak, gure baitan eskuragarri dagoen bulkada horrekin, asetuta dagoen ala ez alde batera utzita, olatuaren energiara, gure esentzian daramagun fluxu agortezinera igotzen lagun diezaguke.
Beharrak horrela bizi ditugunean eta toki honetatik komunikatzen dugunean, badago zerbait jendea gure alde egiteko prest egon dadin bultzatzen duena. Oso desberdina da zerbait eskatzea “ematen ez banauzu, hil egingo naiz” etsipenetik (zure biriketarako airea eskatzen ariko bazina bezala) edo zure bizitza aberasteko energiatik, “um, hau egingo bazenu, primeran etorriko litzaidake”.
Eta zuk, zer esanahi eman nahi diezu zure bizitzan, zure harremanetan agertzen diren beharrei?
